آبی .

آبی .یعنی رنگِ تنهاییِ من .

شاید بپرسین چرا آبی خب .؟

وقتی بچه بودم ، توی سرویس مدرسه م صندلی های کنار پنجره رو همیشه انتخاب می کردم ،
می نشستم و سرمو می چسبوندم به شیشه و کل مسیر خیال پردازی می کردم و با ابرا شکلای عجیب غریب می ساختم و وقتی که راننده مون بلند می گفت رسیدیم می فهمیدم که تمام مدتی که بچه ها باهم سرو کله می زدن ، من چشم دوخته بودم به آسمون و جالب اینجاست که هیچوقت خسته نمی شدم از تکرار این کار .
این برای من یه عادتِ شیرین شده بود . انگار که دنیای توی آسمون برای من جالب تر از زمینِ خودمون بود و همش سعی می کردم چیزای جدید توی اون آبیِ بی نهایت پیدا کنم ((;
آبی یعنی آسمون
آبی یعنی آرامش
آبی . رنگِ تنهاییِ منِ .
و من هر موقع از اینجا خسته می شم به آرامشِ آبیِ آسمون پناه می برم .

#دل_نوشته 

نویسنده : ناشناس